Hoe ‘pleasing’ je carrière saboteert.
Als je op hoger niveau de leiding hebt, moet je grenzen stellen en verwachtingen duidelijker aangeven. Doe je dat niet dan gaan mensen te veel op je vertrouwen. Het overkwam Nora.
Nora’s carrière
Al meer dan 20 jaar maakt Nora succesvol carrière van receptioniste tot ‘Head of External Affairs’ voor een internationaal systeem in het ziekenhuis, waar patiëntenzorg ook hoog op de prioriteitenlijst staat. Je kan altijd bij Nora terecht en ze kent iedereen, intern en extern.
Ben jij een ‘pleaser’?
Als je ziet of aanvoelt wanneer anderen van streek zijn, zorgen hebben, bang zijn is dat een groot voordeel voor je organisatie en klanten, je collega’s en je teamleden. Maar je behoefte om aardig gevonden te worden, gezien te worden als zorgzaam en behulpzaam kan schadelijk worden voor je carrière eens je de ladder opklimt.
Hoezo ‘pleasing‘?
Psychologen en coaches vertellen dat ‘pleasing’ vaker bij vrouwen voorkomt maar ook mannen bevinden zich in vergelijkbare situaties. Ikzelf ontmoet ze regelmatig in mijn coachingsessies in Mechelen,De Pinte of online.
Meisjes worden vaker beloond voor gehoorzaamheid, empathische gedrag, behulpzaam zijn zowel thuis als op school. In organisaties zien we veel vrouwen in “helpende posities”, waar ze worden geëvalueerd op hun ‘vermogen om aan de behoeften van anderen te voldoen’.
Vrouwen zorgen intuïtief want ze ontwikkelden verantwoordelijkheid voor het gezin in de loop van de evolutie.
Nora in de problemen
Nora’s pogingen om het iedereen naar de zin te maken mislukken. Ze heeft het gevoel dat wat ze doet nooit genoeg is.
‘Pleasing’ saboteert Nora. Haar nieuwe takenpakket is heel breed én ze houdt nog steeds vast aan haar vroegere verantwoordelijkheden. Patiënten en families met wie ze in het verleden samenwerkte, blijven haar hulp inroepen. Verpleegkundigen en artsen vragen haar om haar advies.
Nora zegt: “Het voelt alsof ik vijf jobs heb en geen energie meer. Ik zie geen uitweg. Ik weet dat ik me moet concentreren op de taken in mijn nieuwe functie, maar mensen vertrouwen nog steeds op me. Het voelt niet goed om ze in de steek te laten. Ik ken de patiënten, hun familie en hun problemen, fysiek en mentaal. Ze vertrouwen me en zien me als een vriend.’
Hoe kan ik hen zeggen dat ik het te druk heb om te helpen? Hoe kan ik ze vertellen dat ik nu ‘te hoog geplaatst ben’ en geen tijd meer kan maken voor hun problemen?”
Ondanks haar inspanningen voelen patiënten dat ze geen aandacht meer heeft en hen uit de weg gaat.
Terwijl Nora worstelt om aan zoveel verantwoordelijkheden te voldoen, begint haar team haar aanpak in twijfel te trekken. Sommigen voelen zich niet gewaardeerd en ervaren haar als ‘ iemand die zich altijd met alles bemoeit, ook als ze hun werk willen doen.
Nora in coaching
De coach merkt al snel enkele factoren van ‘chronische pleasers’ op.
Nora heeft de behoefte om aardig gevonden te worden en gezien te worden als zorgzaam.
Nora lijdt aan een enorm schuldgevoel. NEE zeggen staat niet in haar woordenboek.
Nora is bang voor roddels. Ze weet dat het ziekenhuis een roddelmolen is, vooral over mensen in hogere posities en ze wil vermijden dat mensen op een negatieve manier over haar praten. Nora denkt dat ze immuun kan blijven door de beste vriendin te zijn.
Nora realiseert zich dat haar ‘overbetrokkenheid‘ geworteld is in de behoefte om zich onmisbaar te voelen.
Op weg naar de oplossing
In gesprek met de coach ontdekt Nora dat zij carrière maakte omdat andere mensen bereid waren verantwoordelijkheden aan haar te delegeren. Als ze dat niet hadden gedaan, zou ze nog steeds receptioniste zijn.
Een maand lang maakt Nora een lijst van de taken die ze dagelijks doet. Daarna markeert ze alleen die taken die binnen haar functieomschrijving liggen. Het is een basis om duidelijke grenzen voor zichzelf te stellen en te delegeren. Ze leert ook te accepteren dat ze geen controle heeft over wat andere mensen over haar zeggen.
Het vergt discipline voor Nora om NEE te zeggen tegen mensen die altijd op haar hadden vertrouwd om taken uit te voeren die niet op haar lijst staan. Maar eenvoudige verschuivingen in haar gedrag geven betere resultaten.
Na enkele sessies vindt Nora het makkelijker om afstand te nemen en minder te ‘pleasen’ en ze beseft dat ze tijd wil maken voor wat echt belangrijk voor haar is, haar familie.
Be-Grenzen
De behoefte om te ‘pleasen’ komt je in je carrière goed van pas maar belemmert je als je hogerop komt en ondermijnt je leiderschap. Leiders moeten verwachtingen en grenzen stellen zodat mensen meer op zichzelf gaan vertrouwen.
Als senior leider geef je anderen de kans om te bloeien en te groeien, om hun weg te vinden en te leren van hun eigen fouten.
@ Bewerking van origineel verhaal: How Women Rise – Marshall Goldsmith & Sally Helgesen
