Perfectionist op en top
Hoe richten wij ons leven in, ons huis, werk, voorkomen, auto, gastheer, gastvrouw, vakanties, weekendjes , etentjes, sociaal leven, sportactiviteiten, dieet, gezin, partner, familie ……
Op een schaal van 0 tot 10 waarbij “0” gelijk is aan “rommel, ongeorganiseerd, slordig,……” en “10” perfect” … .. waar sta je nu?
Ik stond jaren geleden op 9. ‘t Was niet perfect, maar ik probeerde toch alle ballonnen tegelijk in de lucht te houden. Aan de basis hiervan lag mijn gevoel dat ik aan alles en nog wat moest voldoen. Omdat het zo hoorde. Omdat iedereen het zo deed. Maar ook mijn passie waarbij ik mensen in beweging wou brengen en daar 200% voor ging. Dag en nacht. Nationaal en internationaal. Natuurlijk liep ik mezelf voorbij. Voelde ik me dikwijls moe, maar dat losten we dan op met een ‘energie-ampul’ van bij de apotheker 🙂 Ik vond die DRIVE heerlijk . Alle verrassingen tegelijk. Organiseren is/was mijn ding.
Rust
Ja, rusten ???? Wat is dat ???? Mijn lichaam maakt het me duidelijk. Hoezo ?
10 jaar geleden kreeg ik de Ziekte van Menière. Wat ? Ik werd duizelig. Kotste mijn ziel uit mijn lijf. Kroop op handen en voeten tussen bed en WC en leefde van minuut tot minuut. Het vergalde mijn plannen. Kon geen afspraken meer vastleggen. Ging van kwaad naar erger. Opnames in ziekenhuis en terug. Niets hielp tijdens een aanval. 2 tot 72 uren OUT! Als ie begon, dan wist ik niet wanneer ie zou gedaan zijn. Ellendig. Op mijn rechterzijde in bed. Niet bewegen. Niet eten. Niet drinken. Wachten en hopen dat het overgaat. Slapen. Moe. Het maakte me hulpeloos.
Na 9 jaar is er beterschap. Met een werkdag van vier uren kan ik de aanvallen bedwingen. Ga ik erover? Dan ligt er een vestibulaire migraine aanval om de hoek. Dan kan ik enkel nog doodop in mijn bed vallen en slapen.
Perfect
Ik heb geleerd dat perfectie niet bestaat. Met als residu’s – duizelingwekkende Tinnitus – 90% gehoorverlies -hypersensitief gehoor- ben ik ben al blij als alles goed-genoeg en via planning mag verlopen. Ik koester mijn vrienden en kennissen die begrip hebben voor mijn beperking. Deze medische zaken vormen geen probleem. Ik kan ze niet oplossen. Het zijn beperkingen en ik leerde er mee leven.
Ik sta op zeven en ben héél tevreden … goed genoeg om verder te gaan.
